15 فوریه 2024- یک مطالعه ی همگروهی گذشته نگر که اخیراً در ژورنال Nutrition منتشر شده است، ارتباط سطح اسید فولیک سرم (FA) و قند خون ناشتا (FBG) در اوایل بارداری را با خطر ابتلا به دیابت بارداری(GDM) روشن کرده است.

دکتر Hefeng Huang، و همکارانش از دانشگاهShanghai Jiao Tong ، دریافتند که سطوح بالاتر اسید فولیک سرم به طور قابل توجهی با افزایش غلظت قند خون ناشتا در سه ماهه ی اول بارداری و خطر بعدی ابتلا به دیابت بارداری که در اواخر بارداری تشخیص داده می شود، مرتبط است.

این یافته ها بر اهمیت حفظ غلظت فولیک اسید در سطح ناکافی، برای کاهش خطر دیابت بارداری، به ویژه در زنان دارای قند خون نسبتاً بالاتر در اوایل بارداری تأکید می کند. علاوه بر این، غلظت اسید فولیک بیش از 32.5 نانومول در لیتر می تواند یک عامل خطر برای دیابت بارداری باشد.

محققان گفتند: «این تحقیق نشان می دهد که سطح اسید فولیک باید در طول سه ماهه اول از اولین معاینه قبل از زایمان کنترل شود تا از اثرات منفی مصرف بیش از حد اسید فولیک جلوگیری شود».

شیوع فزاینده ای از مصرف اسید فولیک در اوایل بارداری مشاهده می شود، و نگرانی هایی در مورد تأثیر بالقوه منفی آن بر متابولیسم مادر مطرح شده است. یافته‌های اخیر در مورد سطوح اسید فولیک و خطر سه ماهه اول بارداری و دیابت قطعی نبوده است. بنابراین، تیم تحقیقاتی ارتباط وضعیت فولیک اسید در اوایل بارداری را با ابتلا به دیابت بارداری بررسی نمود. آنها می خواستند بدانند که آیا سطح قند خون را می توان با وضعیت اسید فولیک در همان سه ماهه اول تعدیل کرد یا خیر.

برای این منظور، محققان یک مطالعه کوهورت گذشته نگر را بر روی 27128 زن باردار چینی که در اولین ویزیت قبل از تولد از سال 2015 تا 2019 ثبت نام کرده بودند، انجام داد. در هفته های 9 تا 13 بارداری، غلظت اسید فولیک و FBG سرم اندازه گیری شد.

از رگرسیون لجستیک باینری برای تخمین نسبت شانس دیابت بارداری با استفاده از چارک‌های غلظت فولیک اسید سرم با تعدیل عوامل مخدوش‌کننده، استفاده شد. برای بررسی اثر بالقوه اصلاح عوامل خطر کلیدی برای دیابت بارداری، محققین زیر گروه هایی را ایجاد کردند که در آن تجزیه و تحلیل ها بر اساس شاخص توده بدنی قبل از بارداری(کمتر از18.5، بین 18.5 تا 23.9 و برابر یا بیشتر از 24 کیلوگرم بر متر مربع)، سن (کمتر از 25، 25-29، 30-34، و 35 سال و بیشتر)، پاریتی[1] (nulliparous[2] و parous[3])، و سابقه خانوادگی دیابت (بله و خیر) انجام شد.

این مطالعه یافته های زیر را ارائه داد:

•  ارتباط مثبتی بین غلظت فولات مادر و قند خون ناشتا مشاهده شد: خطر هایپرگلایسمی در افرادی که در چارک های میانی (Q3) و بالاتر (Q4) فولیک اسید بودند در مقایسه با افراد چارک 1 و 2(Q1 و Q2) بیشتر بود.

•  خطر ابتلا به دیابت حاملگی در زنانی که در 3 ماهه ی اول بارداری دچار هایپرگلایسمی بودند و سطح فولات در سرم آنها بالا بود(Q3: نسبت شانس = 5.63 و Q4: نسبت شانس = 5.57) در مقایسه با زنانی با قند خون ناشتای طبیعی و غلظت فولات پایین تر(چارکQ1 وQ2 ) پس از در نظر گرفتن چندین متغیر کمکی(covariables)، بالاتر بود. الگوهای مشابهی برای زیر گروه های مختلف مشاهده شد.

• نمودارهای اسپلاین مکعبی محدود (Restricted cubic spline plots)، همبستگی مثبتی را بین سطح اسید فولیک سرم با غلظت قند خون ناشتا و خطر ابتلا به دیابت بارداری در یک الگوی غیرخطی، با 32.5 نانومول در لیتر به عنوان نقطه ی برش(cutoff point) برای غلظت اسید فولیک، نشان داد.

در نتیجه، غلظت فولیک اسید سرم در اوایل بارداری به طور مثبتی با سطح قند خون ناشتا در اوایل بارداری مرتبط است. شیوع دیابت بارداری در زنان باردار با سطوح اسید فولیک بیش از 32.5 نانومول در لیتر در مقایسه با کمتر از 32.5 نانومول در لیتر، به طور قابل توجهی بالاتر است. برای زنانی که قند خون ناشتای سرم آنها مساوی یا بیش از 5.1 میلی مول در لیتر است، فولیک اسید به طور قابل توجهی با دیابت بارداری مرتبط است.

محققان گفتند: بنابراین، پیشنهاد می شود که سطح اسید فولیک باید در طول سه ماهه اول از اولین معاینه قبل از تولد کنترل شود تا از عوارض جانبی مصرف بیش از حد فولیک اسید جلوگیری گردد.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/high-folic-acid-concentration-during-early-pregnancy-risk-factor-for-gestational-diabetes-study-125738